خلخالیم / میلاد شیرعلیپور، رشید بختیارزاده از نسل طلایی دبیران دلسوزی است که جای خالیشان در سیستم آموزشی بسیار احساس میشود معلمانی که همگی میراث گرانبهای فرهنگ شهرمان هستند.
هرگز کلاسهای درس آقای بختیارزاده از یادم نمیرود، کلاسهای تاریخ، جغرافیا و تعلیمات اجتماعی.
بعد از حضور و غیاب و چک کردن تکالیف، یک تکه بریده شده از روزنامهای که مربوط یکی از درسهای تعلیمات اجتماعی بود، بخشی از یک کتاب یا یک داستان تاریخی و یا ماجرایی راجع به یک جغرافیای مشخص را روایت میکرد که مربوط به بحث درس آن روز بود.
ممکن بود این روایت نیم ساعت یا بیشتر به طول بیانجامد و بعد قسمتهای مهم متن کتاب را میخواندیم، ولی داستانهای واقعی که از دروس تاریخی و حوادث اجتماعی میگفتند مهمتر از متن کتاب بود و در واقع درس زندگی بود.
با وجود دیسیپلین بالا و ترسی که از حضورش در دلمان بوجود میآمد همه دانشآموزان بی چون و چرا دوستش داشتند چون همه میدانستیم چقدر برای ما دلسوز است.
یادش گرامی و نامش جاوید
لینک کوتاه: khalkhalim.com/a3207